صید عشق
آنکه ارزد صید را، عشق است و بس
لیک او کی گنجد اندر دام کس!؟
چیزی که به خواستنش می‌ارزد و ارزش صید شدن دارد، “عشق” است. اما عشق کیفیتی است شکارناشدنی، غیرقابل جستجو.
عشق چیزی نیست که بتوانی به سویش بروی، چیزی نیست که برایش دام بگذاری، چیزی نیست که در رابطه با آن یک حرکت “مثبت” داشته باشی.
او باید بیاید و تو را با خود ببرد. در رابطه با “عشق”، کیفیت وجودی تو باید “لا”، یا به قولی فانتزی خودمان “پاسیو” باشد.
